Glock – pistolety opracowane i produkowane przez austriacką firmę Glock GmbH z Deutsch-Wagram, założoną w 1963 przez Gastona Glocka – specjalistę od wysokowytrzymałych tworzyw sztucznych (wcześniej firma produkowała, między innymi, parasole). W maju 1980 armia austriacka ogłosiła konkurs na opracowanie zupełnie nowego wzoru pistoletu. Do konkursu mogły stanąć tylko firmy austriackie. W ciągu 6 miesięcy w biurze projektowym firmy opracowano prototyp pistoletu, który stał się światowym hitem i zyskał miano „broni XXI wieku”. W 1982 przyjęto go (jako P-80) do uzbrojenia wojska i policji austriackiej. Wkrótce broń wprowadzono również do uzbrojenia armii holenderskiej, norweskiej i szwedzkiej. Na bazie tego pistoletu powstało wiele wersji o różnym przeznaczeniu, różniących się głównie kalibrem stosowanej amunicji, wymiarami zewnętrznymi i masą. Do 2004 sprzedano łącznie, w 100 krajach, około 2,5 miliona pistoletów, z czego około 250 000 – do USA.

Pistolety Glock stały się pierwszą nowoczesną bronią zachodnią wprowadzoną w większej liczbie na wyposażenie polskiej Policji (31 grudnia 1996 roku modele Glock 17 i 19, a w 2001 roku Glock 26) – łącznie w 2009 roku posiadano ich 14.260

Wyprodukowany przez brazylijską firmę Taurus pistolet G2C w kolorze czarnym, zasilany nabojami 9 mm, oznaczony kodem producenta 1-G2C931-12. Nowe, wyjątkowe rozwiązanie w zakresie ukrytych możliwości noszenia. Seria Taurus G2C została zaprojektowana specjalnie do codziennego noszenia – i to zapewnia. Dzięki opływowej, ergonomicznej konstrukcji i wytrzymałej, kompaktowej ramie polimerowej seria G2 zapewnia idealną równowagę pomiędzy komfortem i pewnością w każdej sytuacji. Pistolet posiada polimerowy chwyt, który bardzo dobrze leży w dłoni. Jeśli chodzi o przyrządy celownicze to G2C oferuje nam stalowe, regulowane przyrządy - szczerbinka z dwoma kropkami. Pistolet sprawdzi się w przypadku strzelców prawo i leworęcznych. W zestawie znajdziemy 2 magazynki 12 nabojowe na pociski kalibru 9 mm. 

Colt 1911 amerykański pistolet samopowtarzalny kalibru .45 cala. Wywodzi się z konstrukcji zaprojektowanej przez Johna Browninga w 1900 roku. W 1911 roku Colt M1911 wszedł na wyposażenie armii amerykańskiej, a w 1926 po niewielkich modyfikacjach dokonanych w wyniku doświadczeń I wojny światowej, opracowano wersję M1911A1 (Automatic Pistol, Caliber .45, M1911A1), którą można rozpoznać po podfrezowaniu w okolicy spustu ułatwiającym strzelanie osobom o krótszych palcach, oraz tylnej części chwytu (poniżej bezpiecznika) z frezowanymi podłużnymi nacięciami zmniejszającymi obracanie się broni na boki.  

Amunicję stanowiły naboje .45 ACP (11,43 mm) (0,45 cala) z pociskiem o masie 15,2 g wystrzeliwanymi z prędkością 250 m/sek. Ze względu na użycie mocnego naboju pistolet ma zamek ryglowany w momencie strzału. Odrzut powoduje cofnięcie się lufy połączonej z zamkiem. Lufa przymocowana jest do szkieletu obrotowym łącznikiem, który ściąga ją do dołu podczas cofania (tzw. przekoszenie lufy), występy na górnej powierzchni lufy wysuwają się z opór ryglowych zamka – następuje jego otwarcie i ruch do tyłu, który wyrzuca pustą łuskę, a wracając do przodu, ładuje kolejny nabój.

Magazynek jednorzędowy z siedmioma nabojami umieszczony jest w rękojeści. Zabezpieczenie pistoletu stanowią: ręczny bezpiecznik skrzydełkowy, zewnętrzny kurek ustawiany w położenie zabezpieczone oraz bezpiecznik chwytowy z tyłu rękojeści, który pozwala na oddanie strzału jedynie przy właściwym ułożeniu pistoletu w ręce. Oprócz wersji kaliber 0,45 używanych w armii amerykańskiej, wyprodukowano również egzemplarze w brytyjskim kalibrze .455 Auto dla Wielkiej Brytanii i Kanady, oraz egzemplarze licencyjne w Norwegii i Argentynie.

Pistolet w czasie II wojny światowej był etatowym wyposażeniem oficerów i podoficerów Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie (m.in. żołnierzy 1. Samodzielnej Brygady Spadochronowej) oraz niektórych oddziałów partyzanckich działających na terenie okupowanej Polski. Ze względu w trudności w zaopatrzeniu w amunicję .45 ACP pistolety dla oddziałów partyzanckich były produkowane w wersji strzelającej używanym przez Niemców nabojem 9x19 Parabellum. Umożliwiało to używanie zdobycznej amunicji.

Pistolety bazujące na pierwotnej konstrukcji są nadal produkowane. Najczęściej spotykane modyfikacje to przekalibrowanie broni na słabszą amunicję oraz zmiana magazynków z jednorzędowych na dwurzędowe. źródło – Wikipedia

CZ P-09 Kadet kal. 22LR to pistolet bocznego zapłonu do sportu, szkoleń i rekreacji, oparty na popularnym modelu P-09.

Pistolet cechuje się nowoczesną budową, opartą na polimerowym szkielecie i stalowym zamku. Do jego produkcji użyto wysokiej jakości materiałów. Nowe wykończenie powierzchni zamka, lufy oraz drobnych części znacznie zwiększyło odporność broni na korozję i uszkodzenia mechaniczne.

Wejście w cel, zgranie przyrządów i ściągnięcie spustu są bardzo intuicyjne. Z uwagi na sportowy kaliber odrzut jest minimalny, dzięki czemu pistolet samoistnie wraca na cel nawet podczas dynamicznego strzelania. By zmaksymalizować ergonomię i komfort, wprowadzono nową kształt języka spustowego i kurka.

CZ P-09 Kadet posiada sprawdzony mechanizm spustowy Omega, który oprócz doskonałej pracy pozwala również na wybór wariantu zabezpieczenia tj. bezpiecznika nastawnego lub decockera. Dźwignia bezpiecznika i zatrzask magazynka można montować po dwóch stronach pistoletu, co zapewnia wygodną obsługę bez względu to, z której ręki strzelamy.

Pistolet samopowtarzalny na amunicję bocznego zapłonu 22 LR przeznaczony do prowadzenia szkolenia strzeleckiego i amatorskiego uprawiania sportów strzeleckich. Skonstruowany w latach 40. XX w. przez Michaiła Margolina. Działa na zasadzie odrzutu zamka swobodnego. Przyrządy celownicze są regulowane (szczerbinka w poziomie, muszka w pionie). Jest to broń o dość prostej konstrukcji, ze względu na niewysoką cenę bardzo popularna na strzelnicach i w klubach sportowych w Polsce. Choć Margolin zwykle określany jest raczej mianem broni szkoleniowej niż wyczynowej i pod wieloma względami ustępuje współczesnym konstrukcjom krótkiej broni sportowej, ma w Polsce liczną rzeszę zwolenników wśród strzelców wyczynowych. Do zalet Margolina można zaliczyć celność, trwałość, sporą tolerancję błędów podczas strzału, niską cenę, dużą tolerancję dla amunicji różnych producentów. Do wad – brak regulacji mechanizmu spustowego, kontrowersyjny, nieco niebezpieczny sposób regulacji muszki, zbyt małą masę. Do innych wad pistoletu zaliczyć należy: pękające iglice, wybijanie komory nabojowej przy oddawaniu strzałów „na sucho”, pękanie drobnych części jak pazur wyciągu lub łącznik zamka.

Produkcję pistoletu Margolina rozpoczęto w 1948 roku w Iżewsku od modelu MC 1. Pistolety produkowano w wersji z długą (180 mm) i krótką lufą (140 mm). Inna była też długość linii celowniczej w obu modelach, 203 mm dla wersji z długą lufą i 190 mm dla wersji z lufą krótką. W 1969 roku do produkcji weszła unowocześniona wersja MCM. Pistolet otrzymał lufę długości 152 mm i długość linii celowniczej 220 mm. Pistolet Margolina występował też w wersji MCU na nabój .22 Short, przeznaczony do konkurencji ISSF „pistolet szybkostrzelny”, a produkowany był od 1952 roku. Następną wersją produkowaną w Iżewsku była skrócona wersja MCM-K o nazwie Margo (МЦМ-К «Марго»), co było skrótem od słowa Margolin. Pistolet Margo ma lufę długości 97 mm. Na bazie tego pistoletu skonstruowano pistolet Dryl («Дрель») na nabój 5,45 × 18 mm PSM oraz jego wersję eksportową MP-449 na nabój .25 ACP. źródło – Wikipedia

FÉG AP 66 węgierski pistolet samopowtarzalny opracowany w zakładach Fegyver és Gépgyár. Produkowany od 1963 roku. Po 1966 roku AP 66 był dość szeroko eksportowany do innych krajów bloku wschodniego (między innymi NRD).

FÉG AP 66 jest w dużym stopniu wzorowany na Waltherze PP.

Samopal vz. 48 (Sa 23/24/25/26) – czechosłowacki pistolet maszynowy skonstruowany w drugiej połowie lat 40. Pierwszy seryjnie produkowany pistolet maszynowy z zamkiem teleskopowym (otaczającym lufę). Protoplasta UZI.
Sa vz. 48 był bronią samoczynno-samopowtarzalną strzelającą z zamka otwartego. Automatyka broni działa na zasadzie odrzutu zamka swobodnego. Rękojeść przeładowania po lewej stronie broni. Mechanizm spustowy ze spustem dwuchodowym (krótkie ściągnięcie ogień pojedynczy, długie seria). Bezpiecznik blokował język spustowy i był umieszczony w kabłąku spustowym. Magazynki pudełkowe 24, 40 nabojowe (9 mm), lub 32 nabojowe (7,62 mm). Kolba stała (Sa 23/25) lub składana na bok broni (Sa 24/26). Przyrządy celownicze mechaniczne, składają się z muszki i celownika bębnowego o nastawach 100, 200, 300 i 400 m. Po prawej stronie łoża znajdowała się listwa ułatwiająca ładowanie magazynków (naboje z łódki wsuwane były do listwy, a następnie z listwy do magazynka). źródło – Wikipedia

Arminius – linia rewolwerów produkowanych przez firmę Weihrauch & Weihrauch GmbH & Co. KG z Mellrichstadt w Niemczech, producenta karabinów pneumatycznych i sportowych, pistoletów pneumatycznych, karabinów nabojowych i pistoletów.

Pierwszym modelem rewolweru Weihraucha był HW-3 wyprodukowany w 1960 roku, następnie w 1962 roku HW-4, a od 1965 roku HW-5. Rewolwery te zostały nazwane na cześć wodza germańskiego plemienia Cherusków, Arminiusza (zlatynizowane imię), który poprowadził wojowników krzyżackich do zwycięstwa nad Rzymem w późniejszych etapach panowania rzymskiego cesarza Augusta. 

Należy pamiętać, że "HW" oznacza Hermanna Weihraucha, założyciela Weihrauch & Weihrauch GmbH & Co.

• HW 3 Double Action Revolver w karabinie .22 long, .22 Winchester Magnum i .32 S & W lonG

• Wersja HW 3 "Duo" z dwoma cylindrami; jeden w .22 Win Mag., a drugi w .22 L. R.

źródło – Wikipedia, wolna encyklopedia 

Broń produkowana przez  brazylijskiego Taurusa jest dobrze znana  w środowisku strzeleckim w Polsce. Pistolety PT 92, kopie Beretty 92 swego czasu były bardzo chętnie kupowane. Największą popularność zdobyły rewolwery, bardzo podobne do wyrobów Smitha&Wessona, równie dobrze wykonane  ale  znacznie od nich tańsze

Taurus 96 jest rewolwerem dużym, robi wrażenie  swoja masywnością. Wykonany całkowicie ze stali węglowej, oksydowany  na głęboką czerń i polerowany na wysoki połysk, wygląda bardzo efektownie. Uroku dodają okładziny chwytu wykonane z drewna szlachetnego z umieszczonymi medalionami z logo firmy. Okładziny są ładne,  ale mało poręczne, można je wymienić na bardziej ergonomiczne. Rewolwer jest ciężki, bez amunicji waży blisko 1100 gramów. Jego ciężar ma wpływ na strzelanie, jest ono przyjemne  i nie męczy, a ponadto skutecznie tłumi odrzut. Przyrządy celownicze są wygodne dla oka i czytelne. Szczerbina ma pełną regulację w pionie i poziomie. Lufa ma 6 cali długości ( 152 mm ). Bębenek wysuwa się na lewą stronę i ma 6 komór nabojowych. Rozładownik  gwiazdkowy bębenka ma dość dużą średnicę, usuwanie łusek jest bezproblemowe. Nominalna siła nacisku na spust w trybie SA wynosi 1.55 kG. Spust pracuje gładko i w zasadzie nie można mu nic zarzucić. Jak już wspomniałem rewolwer jest duży, mierzy 293 mm, jest wysoki na 147 mm i szeroki na 38 mm. Długość linii  celowniczej wynosi 198 mm. Rewolwer jest dedykowany strzelectwu tarczowemu, wspaniale się do tego nadaje. W konkurencjach statycznych Grupy Powszechnej na pewno będzie można wystrzelać z niego wynik na wysokim poziomie. Dodatkową zaletą rewolweru jest możliwość  strzelania z każdej amunicji .22 LR  i 22 Short. 

Rewolwer wykonany jest bardzo solidnie na średnim szkielecie przeznaczonym dla broni na nabój .38 Special. Używając nawet najmocniejszych nabojów  .22 Lr  jak CCI Stinger czy też Remingtona  Yellow Jacket  możemy być spokojni o jego żywotność i wytrzymałość. Jest praktycznie niezniszczalny w zastosowaniach do których został stworzony.  Nie słyszałem o awariach, czy innych uszkodzeniach tych rewolwerów, a sporo ich w Polsce sprzedano. Poza niezbyt ergonomicznym chwytem,  w zasadzie nic więcej w tej broni wymieniać nie trzeba.. Do rewolweru można dokupić speedloadery, ułatwiające szybkie przeładowanie, jeśli ktoś zamierza trenować szybkie strzelanie typu combat. Uważam jednak, że ten rewolwer zbytnio do tego się nie nadaje, jest za duży i za ciężki. Lepszym wyborem byłby  mniejszy „braciszek”  96-tki, model 94 z  3 lub 4-ro calową lufą. 

źródło - http://www.alfacharlie.pl/

Karabinek sportowy (kbks[a]) – karabinek przystosowany do zasilania małokalibrową amunicją bocznego zapłonu, najczęściej .22 LR (5,6 × 15 mm R). Przeznaczony do celów treningowych, sportowych i rekreacyjnych. Najczęściej w formie karabinka jednostrzałowego lub powtarzalnego (rzadziej samopowtarzalnego). Niektóre z kbks-ów przeznaczone były do szkolenia żołnierzy, dlatego ich budowa była zbliżona do broni bojowej (ich zaletą w takim wypadku była redukcja kosztów szkolenia strzeleckiego). Za przykład może posłużyć polski kbks wz.48 odpowiadający budową karabinkowi Mosin wz. 44. źródło – Wikipedia

Glock – pistolety opracowane i produkowane przez austriacką firmę Glock GmbH z Deutsch-Wagram, założoną w 1963 przez Gastona Glocka – specjalistę od wysokowytrzymałych tworzyw sztucznych (wcześniej firma produkowała, między innymi, parasole). W maju 1980 armia austriacka ogłosiła konkurs na opracowanie zupełnie nowego wzoru pistoletu. Do konkursu mogły stanąć tylko firmy austriackie. W ciągu 6 miesięcy w biurze projektowym firmy opracowano prototyp pistoletu, który stał się światowym hitem i zyskał miano „broni XXI wieku”. W 1982 przyjęto go (jako P-80) do uzbrojenia wojska i policji austriackiej. Wkrótce broń wprowadzono również do uzbrojenia armii holenderskiej, norweskiej i szwedzkiej. Na bazie tego pistoletu powstało wiele wersji o różnym przeznaczeniu, różniących się głównie kalibrem stosowanej amunicji, wymiarami zewnętrznymi i masą. Do 2004 sprzedano łącznie, w 100 krajach, około 2,5 miliona pistoletów, z czego około 250 000 – do USA.

Pistolety Glock stały się pierwszą nowoczesną bronią zachodnią wprowadzoną w większej liczbie na wyposażenie polskiej Policji (31 grudnia 1996 roku modele Glock 17 i 19, a w 2001 roku Glock 26) – łącznie w 2009 roku posiadano ich 14.260

AKM (Awtomat Kałasznikowa Modernizirowannyj, 6P1 według indeksu GRAU) to radziecki karabinek automatyczny skonstruowany na podstawie AK. Broń wprowadzono do uzbrojenia w 1959r. AKM działa na zasadzie odprowadzania gazów prochowych przez boczny otwór w lufie, ryglowanie odbywa się poprzez obrót zamka, strzelanie następuje z zamka zamkniętego. Po wystrzeleniu z magazynka ostatniego naboju zamek nie zatrzymuje się w tylnym położeniu. Zastosowano układ gazowy z tłokiem o długim skoku. Suwadło charakteryzuje się mniejszą masą niż w AK. Karabinek posiada mechanizm uderzeniowy z kurkiem zakrytym, mechanizm uderzeniowy wyposażony jest w opóźniacz. Mechanizm spustowy umożliwia strzelanie ogniem pojedynczym i ciągłym. Dźwignia przełącznika rodzaju ognia pełniąca również funkcję bezpiecznika znajduje się z prawej strony komory zamkowej, dźwignia posiada takie same nastawy jak w AK. Broń zasilana jest radzieckim nabojem pośrednim 7,62x39mm, zasilanie odbywa się z dwurzędowych magazynków łukowych z dwurzędowym wyprowadzeniem o pojemności 30 naboi (takie same jak w AK). Karabinek może być również zasilany z dwurzędowych magazynków łukowych z dwurzędowym wyprowadzeniem o pojemności 40 naboi oraz magazynków bębnowych o pojemności 75 naboi (magazynki te pochodzą z karabinka maszynowego RPK). Gniazdo magazynka znajduje się pod komorą zamkową przed chwytem pistoletowym, dźwignię zatrzasku magazynka umieszczono pomiędzy kabłąkiem spustu a gniazdem magazynka. AKM wyposażony jest w komorę zamkową wykonaną za pomocą tłoczenia z blachy stalowej o grubości 1mm oraz tłoczoną pokrywę komory zamkowej z przetłoczeniami zwiększającymi sztywność. Zastosowano lufę zakończoną osłabiaczem podrzutu. Na końcu lufy można zamontować tłumik dźwięku PBS 1, aby dobrze wytłumić broń należy zastosować naboje z pociskiem poddźwiękowym US. Pod lufą można natomiast zamocować bagnet sieczny 6H3 lub 6H5. AKM posiada chwyt pistoletowy wykonany z tworzywa sztucznego, zmodyfikowane drewniane łoże oraz drewnianą kolbę stałą z punktem podparcia znajdującym się wyżej niż w AK. Wersja AKMS (Awtomat Kałasznikowa Modernizirowannyj So składnym prikładom, 6P4) wyposażona jest natomiast w metalową kolbę składaną pod komorę zamkową z punktem podparcia wyżej niż w AKS. Pod łożem można zamontować granatnik podwieszany BG-15 „Muszka”, GP-25 „Kastior” lub GP-30 „Obówka”. Odmiany AKMŁ, AKMN (kolba stała) i AKMSŁ, AKMSN (kolba składana) wyposażone są w umieszczoną z lewej strony komory zamkowej szynę przeznaczoną do montażu celownika noktowizyjnego. W karabinku AKM i jego odmianach zastosowano przyrządy celownicze składające się z muszki i celownika krzywkowego ze szczerbinką, celownik posiada nastawy od 100 do 1000m (co 100m). Na ramieniu celownika znajduje się również stała nastawa S odpowiadająca odległości 300m. Odmiany AKMP (kolba stała) i AKMSP (kolba składana) wyposażone są w nakładki z trytowymi punktami świetlnymi. Nakładki można umieścić na mechanicznych przyrządach celowniczych, co ułatwia strzelanie w ciemnościach. Natomiast karabinki AKMŁP, AKMNP (kolba stała) i AKMSŁP, AKMSNP (kolba składana) posiadają zarówno szynę do montażu celownika noktowizyjnego, jak i nakładki z trytowymi punktami. Ze względu na zastosowanie komory zamkowej tłoczonej z blachy stalowej AKM charakteryzuje się mniejszą masą oraz mniejszą pracochłonnością i materiałochłonnością produkcji w porównaniu do AK typ 3. Tłoczona komora zamkowa nie jest jednak tak odporna i sztywna jak frezowana, dlatego też według niektórych opinii AKM charakteryzuje się mniejszą celnością od AK. Następca karabinka AKM to AK-74 zasilany małokalibrowym nabojem pośrednim 5,45x39mm. źródło www.opisybroni.republika.pl 

Howa 1500 lub Howa M1500 – karabin typu bolt-action produkcji japońskiej – widać to od razu po klasie wykonania i wykończenia. Ciężka varmintowska kuta na zimno lufa o średnicy 21 mm gwarantuje niski poziom wibracji i wysokie parametry skupienia. Wylot lufy jest nagwintowany i zabezpieczony nakrętką. Odkuwana komora zamkowa zapewnia dużą sztywność całej konstrukcji. Czterotaktowy zamek ślizgowo – obrotowy funkcjonuje bardzo lekko i cicho. Nowoczesny, regulowany mechanizm spustowy typu H.A.C.T to zupełnie nowa klasa wśród spustów fabrycznych. Trójpozycyjny bezpiecznik pozwala na rozładowanie  broni także w pozycji pośredniej, zabezpieczonej. 

Jest wykorzystywany głównie przez wojsko i organy ścigania jako karabin snajperski. Sprzedawany pod nazwą Howa Model 1500 Rifle.

Turecka strzelba gładkolufowa typu pump action, producent: Retay Arms mod. GPS kal 12/76.Lufa długości 18,5 " (47 cm), dł. całkowita 100 cm.

Kolba i czółenko wykonane z tworzywa. Magazynek o pojemności 4+1.